week 11

Interviews wonenden/werkenden Breda

Paula en ik hebben op een zonnige woensdag een wandeling gemaakt door Breda. Paula woont in Teteringen, en vertelde onderweg verschillende dingen over de binnenstad. Ik maakte foto's van verschillende plekken. De wandeling bevestigde mijn beeld van Breda: het is hier dorps, en er zijn genoeg historische plekken. Op verschillende punten vroegen we mensen welke waarde zij hechten aan de geschiedenis van Breda. Ook of ze zich de suikerfabriek herinneren, en wat ze een goede nieuwe bestemming vinden voor het braakliggende terrein.

Dit waren onze bevindingen:

De meeste mensen hechtten waarde aan de geschiedenis van Breda. En zo niet: er is nog we jeugdsentiment: eigen herinneringen blijven waardevol.

Gelukkig zijn de silo's weg. Hetzelfde geldt voor de stank van de suikerfabriek, maar dat wil niet zeggen dat het niet gemist wordt.

Geuren zijn belangrijke herinneringen. Dit blijkt ook uit een interview met Jaques Hennekam (kaasboer):

Iedereen herinnert zich de reuk van de suikerfabriek tijdens de bietencampagne. De Kwattafabriek was omgeven door een geur van chocolade. Waar nu de Prins staat, op de hoek  van de Nieuwe Prinsenkade en de Tramsingel, rook je soms gas. Daar stond vroeger namelijk een grote tank van de gasfabriek, die gas produceerde uit kolen... (Haverman, 2008, p. 64).

Keizer, W & Haverman, P. (2008) De stad, een fotograaf en zijn fiets en andere verhalen van mensen die Breda in hun hart dragen. Breda: Van Kemenade.

Café 't Tapperijke, naast de Grote Kerk

Overdekt straatje tussen de kerk en een ander gebouw in (maar het is geen doorgang)

week 15

Excursie Amsterdam: WOW, Cascoland en Lino Hellings

Normaal gesproken maak ik aantekeningen tijdens zo'n excursie. Nu snap ik waarom dat handig is. Toen ik achteraf een verslag wilde schrijven, was ik al veel details vergeten. Maar om niet nog meer te vergeten, schrijf ik dan toch maar dat verslag vanuit de herinneringen die ik heb.

De resultaten van de PAPA Photowalk kun je hier vinden.

WOW

WOW bevindt zich in De Kolenkit in Amsterdam. Het is een artist in residence, expositieplek en tuin, maar ook een hostel en restaurant. De Kolenkit is een armere wijk waar veel moslims wonen. WOW wil graag in contact komen met de bewoners. Om dat te bereiken worden er activiteiten georganiseerd; soms met kunstenaars die er tijdelijk verblijven. Manon van Hoeckel heeft hier ook twee jaar gewoond.

   De ervaring leert dat mensen uit de wijk via de kinderen te bereiken zijn. Door bijvoorbeeld kinderen muziekles aan te bieden. Bij een optreden zijn de ouders ook uitgenodigd. De kinderen vinden het geweldig, maar de ouders hebben vaak een minder positieve kijk op de situatie.

   Ze zijn nu bezig met de organisatie van een modeshow onder het viaduct. Klinkt niet echt als een logische locatie, maar daarom is het juist interessant. We zijn er langs gelopen, en vanuit het restaurant van WOW is het viaduct zichtbaar. De show is een afstudeerproject van studenten van het AMFI. Het zou mooi zijn als de bewoners van De Kolenkit door een evenement als deze in aanraking met kunst komen! Dat is een uitdaging door het verschil in normen (de bewoners zijn conservatief). Dichter bij de bewoners komen heeft veel tijd nodig.

   We krijgen een rondleiding door het gebouw en de tuin. Je kunt zien dat het gebouw low-budget is opgeknapt. Het heeft een tijd leeggestaan.

CASCOLAND

We krijgen een rondleiding door de buurt door Roel Schoenmakers van Cascoland. Hij vertelt dat ze vooral actief zijn in deze wijk. Cascoland doet ook projecten in het buitenland. We lopen langs verschillende initiatieven. De wijk is ruim opgezet met veel groen. Tussen twee flats is een soort park aangelegd. Het wordt afsloten met een hek. De poort is dicht; dit gedeelte is niet toegankelijk voor de bewoners, terwijl ze wel moeten meebetalen voor het onderhoud. Aan de andere kant van het plein waar we nu staan is er een zelfde situatie,

Projecten van Cascoland

Test rollenspel

Paula had een idee voor een rollenspel: het spel is een manier om je in te leven in een andere partij die bij het Corbiongebied betrokken is. Vanuit een rol die je toebedeeld krijgt denk je na over de waarden van het gebied. Faddia en Saúl waren al bezig met het ontwerpen van een tool voor de gemeente om bewoners te betrekken bij de plannen. Deze week besloten we met z'n vieren te gaan samenwerken (zie ook: vraagstelling rollenspel). Faddia, Saúl en ik bouwden verder aan het idee van een rollenspel. We hebben het getest door het samen te spelen. Het verbaasde me niet dat we tegen verschillende dilemma's aanliepen. Is elke rol actief bij alle fases? (We hadden bedacht dat er verschillende fases in het spel waren.) Of mag in de beslisfase alleen de gemeente besluiten nemen? Hoelang duurt zo'n fase? Wat is de opbrengst van het spel? Het spel kan dus nog veel kanten op gaan.

week 16

Test rollenspel - 2

We hebben het spel nog een keer gespeeld. Deze keer was Paula erbij, en nog twee klasgenoten die bij Exit zitten. Van hen kregen we feedback:

● Er kan meer 'spel' in, meer actie (vaak heb je als speler een bepaalde status door de punten die je hebt verdiend).

● Paula had twee dobbelstenen bedacht: een positief/negatief-dobbelsteen en een thema-dobbelsteen. De thema-dobbelsteen was niet zo duidelijk en het wordt best ingewikkeld als er naast een karakter, een waarde en een activiteit ook nog een thema is. Positief/negatief zou wel goed werken, dan geeft meer richting aan de discussie.

● In de beslisfase heeft iedereen een karakter, bij elke ingebrachte droom door de spelers denk je als speler steeds bijvoorbeeld vanuit de rol van de aannemer. Het is afwisselender als de karakters bij elke droom weer opnieuw worden uitgedeeld.

● Sommige karakters zijn nog vaag: de aannemer en de uitvinder. Liever uit het spel halen. Er kan ook een andere karakterverdeling zijn: bewoners kunnen worden opgedeeld in leeftijdscategorieën (een kind is al een aparte karakter, maar er is nog geen bejaarde). De activist kan worden opgedeeld in milieuactivist en sociaal-activist.

We hebben het spel gespeeld met nieuwe spelkaarten. Ik heb foto's gemaakt van de thema's van de thema-dobbelsteen en de vastgelegde discussie.

week 18

Test rollenspel - 3

Bij de derde test speelden Inge en Sabine mee. Dit kregen we als feedback:

● Waarom gebruiken jullie karakters als je ook de denkhoeden kunt gebruiken? Dat zou duidelijker zijn

● Als je niet creatief bent verval je in clichés van je karakter, want je kent je karakter niet

● Een idee om de discussie te organiseren is door iedereen eerst een beurt te geven en daarna ruimte te geven om op elkaar te reageren

● Duidelijker aangeven dat je bij 'dromen' niet meer dan één idee mag opschrijven

● Op het dromen/denkenkaartje ruimte maken om de activiteit en waarde erbij te schrijven

● Is het wel verstandig om beeld te gebruiken? Daar stuur je iemands beeld mee

● De denkfase kan net zo goed gezamenlijk of dat je ruilt van kaartje en dat een ander bij jouw droom gaat nadenken

● Kind werkt beter dan aannemer. Koppel liever geen beroepen aan karakters. Een ander woord voor aannemer zou gebruiker kunnen zijn.

● Bij de denkhoeden is er niet voor niets dat er gebruik is gemaakt van kleuren, die zijn niet zo sturend.

● Maak het spannender, een capsule waar je de dromen in stopt of zoiets? Maak het beeldender.

● Een winelement is belangrijk. Het is alleen wel cru dat het beste idee toch niet zal worden uitgevoerd.

● Denk bij de keuzes goed na over het doel van het spel.

● De schrijfkaartjes zijn klein maar dat helpt ook om je droom zo beknopt mogelijk op te schrijven. Wel rekening houden met mensen met een groot handschrift.

In ons spel maken we gebruik van karakters omdat we ambtenaren niet alleen willen uitnodigen om op een andere manier te denken, ook om de denkwijzen, waarden en belangen te kunnen koppelen aan personen. Sommige karakters zijn ook duidelijk mensen die betrokken zouden kunnen zijn bij het Corbiongebied; sowieso de gemeente en de aannemer (de eigenaar van het gebied is Corbion). Het is een verschil of je vanuit de feiten of vanuit een aannemer moet kijken naar een bepaald probleem. Ik denk zelf dat het handig is om karakters te gebruiken die aan de denkhoeden van Bono zijn gekoppeld. Die geven best een volledig beeld van de manieren waarop je een situatie kunt benaderen.

week 19

Test rollenspel - 4

Bij de vierde test kregen we zes mensen aan tafel, waaronder twee medestudenten van Exit, één van een andere klas, en de vriend van Paula (zit niet op de St. Joost). Paula en Faddia speelden ook mee, en ik was spelleider. Dat laatste was niet zo een goed idee, want op een gegeven moment ging iedereen door elkaar praten, en ik heb niet zo'n grote mond... We hebben veel feedback gekregen.

● Bij 'dromen' zouden de bewoner en het kind samen kunnen overleggen om tot een idee te komen.

● Na elke ronde moet er een doel komen, een conclusie.

● Inspiratie: weerwolven. Schrijf een verhaal om alles samen te binden en het spel goed te laten verlopen.

● We kunnen ook zelf dromen bedenken als vaste spelelementen.

● Iedereen moet elke ronde actief zijn.

● Het zou leuk zijn als er een blinde rolverdeling is. Als je discussieert zonder van elkaar te weten vanuit welke rol de ander denkt.

● Kies of het een brainstormsessie is (dat heb je echte problemen nodig, en dan moet er een bruikbaar resultaat zijn) of meer een spel (dat kan het simpeler).

● Een andere volgorde van de karakters.

● Houd de uitleg van de spelregels kort, tijdens het spel kom je erachter hoe het werkt.

● Maak er een bordspel van.

Ik heb een audio-opname gemaakt van het spel. Dit is een deel van de discussie:

Willem Merxtuin (vernoemd naar een burgemeester van Breda)

Deze 'pilaar' laat zien welke Nassau's met de kerk verbonden waren, in chronologische volgorde. Door de manier van presenteren is het net alsof ze allemaal een deel van de kerk hebben gebouwd, steeds hoger.

behalve dat de tuin wel toegankelijk is. Daar is het geen park, maar een moestuin. In bakken worden verschillende groenten verbouwd. De bewoners kweken zelf hun groenten, en door middel van deze moestuin komen ze ook met elkaar in contact. Cascoland heeft ook ooit een mobiele moestuin bedacht: een aanhanger waar potten in konden staan, en ik geloof dat er nog meer verschillende functies waren. Er waren ook tafels en banken die ernaast konden worden gezet.

   Het valt me op dat de meeste projecten met tuinieren of eten te maken hebben. Het spreekt me in ieder geval erg aan. Ik vraag me af wat ik ervan zou vinden als er in mijn buurt zo’n project plaats zou vinden. Ik woon in een totaal andere buurt waar er geen behoefte is aan zo’n project (denk ik). Niet dat de Kolenkitters erop zitten te wachten, maar ik weet zeker dat de interventies daar positief bijdragen aan de leefbaarheid van de wijk.

PAPA PHOTOWALK

In een heel ander deel van Amsterdam ontmoeten we Lino Hellings in haar atelier. Ze geeft workshops in haar PAPA-methode. We krijgen uitleg, en mogen zelf een blokje omlopen en ondertussen alles fotograferen waar ons oog op valt. Ik ben iemand die zich niet erg bewust is van de omgeving. Dit is een handige tool om dat wel te zijn. Zelf loop ik ook weleens met camera rond, maar dan ben ik vooral op zoek naar mooie foto’s. Nu gaat het om onze persoonlijke blik, het onderwerp van een foto. We kiezen allemaal zes foto’s uit en geven die een titel en een beschrijving. We bespreken gezamenlijk de resultaten. We proberen overeenkomsten te ontdekken in de zes foto’s. Ik zie een eigen blik doordat ik associaties heb bij de foto’s. Ik beschrijf waar ik aan denk als iets mijn aandacht trek. De PAPA-methode is (ook) een onderzoeksmethode. Door foto’s te maken van een bepaalde plek kun je vat krijgen op wat zo’n plek karakteriseert. Ik moet wel zeggen dat het deel van Amsterdam waar wij gelopen en gefotografeerd hebben bijzonder geschikt was voor deze opdracht. Er was veel te zien.

Inspiratie shoppen

Met Paula ben ik naar de Action gegaan om inspiratie op te doen voor de vorm van het spel en om materiaal te kopen. Ik denk dat het een goede stap was, maar uiteindelijk heeft het niets veranderd aan ons idee voor het spel. Hetzelfde geldt voor de tour die Faddia, Saúl en ik maakten langs verschillende spellenwinkels. Dat laatste bracht goede ideeën op, maar het dilemma was dat we de spelregels niet meer wilden veranderen, terwijl de meeste mogelijke uitwerkingen dat wel als gevolg hadden. Op het laatst zijn we naar Dé Spellenwinkel gegaan, waar de eigenaresse met ons meedacht over de vorm van het spel. Ze liet een paar voorbeelden ter inspiratie zien. Een bewijs voor mezelf dat op pad gaan veel op kan brengen. Maar we hadden dit beter veel eerder kunnen doen...

week 23

Test DROMEN DENKEN DOEN met de gemeente

Tussen de preview en de integrale beoordeling kregen we de kans om het spel te spelen met drie ambtenaren waaronder Onno. Faddia had Onno gemaild, maar helaas kon ze zelf er niet bij zijn. We zaten in de kantine van het gemeentehuis. Ik was net als bij de vorige test de spelleider. Ik dacht: goede kans om het dit keer beter te doen! Maar het spel verliep veel rustiger dan de vorige keer, en ik was ook veel sneller klaar met de uitleg van het spel. Niet echt te vergelijken.

We kregen als feedback dat de eerste fase (de fase waarin elke speler zijn standpunt noteert) wat vlotter mag. Misschien beter als iedereen tegelijk zijn idee opschrijft en/of meer gelegenheid om op elkaar te reageren. Onno vertelde dat het belangrijk is om concreet te zijn, geen abstracte visies. Verder is het belangrijk om helder te hebben waarvoor we het spel inzetten. Nina, één van de collega's van Onno, vond de grootte van de ideekaart fijn: niet te groot zodat je je idee kernachtig moet houden.

Ik vind zelf dat het spel redelijk goed verlopen is. Feedback voor mezelf: ik denk dat ik beter uit had kunnen leggen dat je als speler een aanpassing doet op het idee zoals die op dat moment is. Dus niet je mening erover opschrijven, maar wel echt zelf iets bijdragen.